Mardi Soir #6 : Tove (Zaida Bergroth, 2020) Tove (Zaida Bergroth, 2020): Melodrama, Narrative รู้จักมูมินแบบผ่านๆ แต่ไม่เคยอ่านวรรณกรรมหรือดูการ์ตูน จะมีก็แต่ซื้อของจุกจิกที่เป็นเด็กผู้หญิงหัวจุกหน้าบึ้งชื่อ little My ตัวละครในมูมินอยู่บ้าง เพราะน่ารักดี จนเมื่อปี 2017 ได้ไปดู Solo นิทรรศการงานศิลปะของ Tove Jansson (1914–2001) ที่ Dulwich Picture Gallery, London กับมหาลัย จึงเริ่มรู้สึกได้ถึงบรรยากาศของความลุ่มลึกทางอารมณ์ทั้งในงานเพ้นท์และภาพวาดประกอบ…

Madi Soir #5 : Revenant (2013) ในสังคมที่การสร้างความประทับใจ กับอำนาจเงินตราเติมเต็มซึ่งกันและกัน เราโอบกอดความรู้สึกโกรธเกลียดในร่างกาย ได้เท่าเทียมกับความรู้สึกอื่นขนาดไหน? ในหนึ่งวัน กี่เหตุการณ์ที่ต้องเก็บความรู้สึกโกรธแค้นเอาไว้ นิ่งเฉย พยักหน้า ปั้นหน้ายิ้ม กล่ำกลืนมันลงลำคอ ในเงาของเรา ความโกรธแค้นถูกผลักไสให้อยู่ได้เเค่ในนั้น สั่งสม กรีดร้องก้อง รอวันปะทุออก ผีในเรา มันรอวันที่เราอ่อนแอ ยอมแพ้ เหนื่อยอ่อน เปลี่ยนหน้ากากเปื้อนหน้ายิ้มจอมปลอม เป็นรอยยิ้มแสยะของมัน แต่ยอมรับได้ไหมว่ายิ้มนั้นมันอาจจริงแท้กว่า? ในสนามแข่งขันที่ขับเคลื่อนด้วยความโกรธเกลียด ผีตนนั้นในเรา มันจะช่วยให้เราไปถึงฝั่งฝัน เราจะเลือกกำมันไว้แน่น ฉกฉวยใช้งานมัน หรือปลดพันธนาการมัน…

Mardi Soir #4: Milan Kundera, 1967 (แปลไทย ภัควดี วีระภาสพงษ์, 2022) — ‘เรื่องตลก’ — วรรณกรรมเล่มแรกของมิลาน คุนเดอราในปี 1967 กับฉบับแปลไทยครั้งแรกเมื่อปีที่แล้ว(2022) ส่วนเราที่เคยอ่านงานของมิลาน คุณเดอราครั้งแรกก็คือฟิน เป็นเรื่องตลกร้ายคุณภาพแบบ Masterpiece กับความยาว 320หน้าภาษาไทย ที่ไม่ได้ย่อยง่ายหรือยากเกินไป อัดแน่นไปด้วยการเปลี่ยนผ่านทางมุมมองกับค่านิยมทางการเมืองแห่งยุคสมัย (ช่วงรุ่งเรืองของพรรคคอมมิวนิสต์แบบสุดโต่งในเชโกสโลวาเกีย กับการรุกรานของสตาลิน) ที่เหมือนจะเป็นเรื่องไกลตัวสำหรับนักอ่านเบบี๊รอบบินต่ำอย่างเรา แต่วิธีการเล่าเรื่อง ผ่านภาษาทางความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์ที่มีความเป็นเรื่องส่วนตัว ผ่านขั่วตรงข้ามของความเป็นเมือง-ชนบท, ดนตรีพื้นบ้าน-ดนตรีร่วมสมัย, อเทวนิยม-คริสตจักร กลับทำให้เชื่อมโยงกับบริบททางการเมืองของโลกตัวเองได้ง่ายดี สนุกระหว่างอ่าน แล้วค่อยไปเปิดประวัติศาสตร์อ่านต่อทีหลังก็ยังได้

Mardi Soir #3: Quick Journal, Poetry (Lee Chang Dong, 2010) — มีจาอยากเขียนกวี มีจาตามหาเสียงภายใน มีจาตามหาชีวิต ทั้งๆที่มันอยู่ตรงหน้าอย่างชัดเจน เธอพบเสียงของเธอ ในวันที่ชีวิตกำลังจะเดินจากเธอไป Poetry (lee Chang Dong, 2010) : Psychodrama เรื่องราวของคุณยายที่เลี้ยงหลานชายแทนลูกสาว เธอกำลังใช้ชีวิตบันปลายอย่างเงียบเชียบ แต่โรคร้ายอย่างอัลไซเมอร์ กับเหตุการณ์กระโดดแม่น้ำฆ่าตัวตายของนักเรียนหญิงที่ถูกรุมข่นขื่นโดยกลุ่มนักเรียนที่มีหลานตนไปเอี่ยวด้วย ส่งเสียงดังกระเพื่อม แสดงตน สะท้อนออก เน้นย้ำความอัปลักษณ์ของชีวิตภายใต้ชุดสีสันสดใสที่เธอชอบใส่ ในขณะเดียวกับที่เธอกำลังตามหาเสียงของตัวเองในฐานะนักเขียนกวี นำไปสู่การค้นพบตัวตน ทั้งตัวตนวัยเด็กภายใน และตัวตนในการเป็นผู้เจ็บปวดร่วม ไม่ว่าจะในฐานะผู้หญิง หรือในฐานะมนุษย์ผู้ถูกกระทำจากแรงกดทับของรากเน่าแห่งสังคมปิตาธิปไตย โดยมีบทกวีเป็นสื่อกลาง…

Mardi Soir #2 : Quick Journal, BEEF (Lee Sung Jin, 2023) — BEEF (Lee Sung Jin, 2023) : Rage, Alienation, Nihilism, Gen Y’s Existential Crisis, Social Class Sarcasm, the Classic Generational Trauma, and basically Very Extremely Angry People เราพยายาม เราทำงานหนัก แต่เงื่อนไขก็ยังเต็มไปหมด เจอทางลัด เราก็มักเลือกมัน แต่รูรั่วก็ยังไม่หมด ราวกับ 'โชคร้าย' ตามเรามาอยู่ซ้ำๆ ราวกับ 'โชคร้าย' คือตัวเราเอง 'ความฝัน' เราได้มันมาแล้ว ยังรู้สึกหวิวๆ ที่กลางอก แผลเป็นตรงนั้น ลูบคลำ กรีดซ้ำ ทำให้เป็นแผลใหม่ แล้วก็รู้สึกมีชีวิต 'ฝันร้าย' ต่างหากที่เราต้องการ เพราะหากชีวิตไม่มีเงื่อนไข หากได้มาทั้งหมดแล้ว เราจะอยู่ไปเพื่ออะไร…

เ สี ย ง สะท้อนจากปลาเหยื่อไร้แสง by Janjira Chintanalert “เมื่อผู้คนเปล่งเสียงในภาษาของตนเอง มีเพียงร่างกายของตนเองเท่านั้นที่จะหยั่งรู้ได้ถึงสัมผัสอันกระเด็นกระดอนของ เ สี ย ง ภายใต้เนื้อหนังมังสา” — วรรคหนึ่งจาก S O U N D S inside the anglerfish t a n k บทความนี้ไม่ใช่การวิจารณ์งานศิลปะการแสดงแบบมีส่วนร่วม Interactive Exhibition: ‘S O U N D S inside the anglerfish t a n k’ ที่จัดไปเมื่อปลายเดือนตุลาคม 2022 ณ _______…

*Spoilers Alert* โดนตกตั้งแต่เห็น trailer เต็มไปด้วย googly eyes 👀 เห็นปุ๊ปคือฉันต้องดูหนังที่ googly eye is starring! ต้องดูให้ได้ ไม่ว่ามันจะเกี่ยวกับอะไร (แต่สุดท้ายไม่ได้เด่นขนาดนั้น และเป็น element ที่นัยยะก็คนละความหมายกับที่เราให้ googly eyes โดยส่วนตัวด้วย 5555 แต่ก็น่ารักดี) เคยดูหนังของคู่หู Daniel Kwan กับ Daniel Scheinert เรื่อง Swiss Army Man ตอนที่จัด movie night กับเพื่อนๆที่คอนโด เป็นประสบการณ์ที่ประหลาดเกินไป ไม่ได้ชอบ แต่รู้สึกว่าติสจัด เข้าไม่ถึง อีหยังวะ จนจำเรื่องนั้นได้ดี แต่กับเรื่อง Everything Everywhere All at Once…